زهلقی. [ زَ ل َ قا / زِل ِ قی ی ] ( ع ص ) آنکه پیش از مجامعت انزال کند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || اسب نری است که به وی اسبان نجیب را نسبت دهند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
