( زهرآلای ) زهرآلای. [ زَ ] ( نف مرکب ) آلاینده بزهر. ( ناظم الاطباء ). ملاشیدا بمعنی زهرآلاینده گفته ومیرزا جلالا طباطبا بر آن انکار دارد... ( بهار عجم ) ( آنندراج ). || ( ن مف مرکب ) آلوده بزهر... چنانکه می گوید لفظ زهرآلای در کلام یکی از اکابران... در باب به سخن آمدن بزغاله ٔمسموم وارد است. ( بهار عجم ) ( آنندراج ) : آن پیمبر که بره بریانش گفت از من مخور که زهرآلاست.
