زهدان

یارَک، مَشیمه، آتون

جای جنین تو شکم مادر

این واژه نخست
ژیدان
بوده از
ژی = ژیان = زندگی/ زنده
دان = جای/ پسوند جایگاه و بودن
ژیدان = جای زندگی/زنده جای/زنده دان
پس
زیدان و سپس زه دان شده است.
و چون ز پیش از ی بوده اکنون همان فرموده علامه دهخدا درست است و زِه دان خوانده می شود.
... [مشاهده متن کامل]

" زَه" که دهخدا آن را زِه گفته، بن کنونی کارواژه " زَهیدن" به چم زاییدن ( بچه آوردن ) است، بر همین پایه "درد زه" چم [درد زایمان] دارد.
زه به چم بچه و کودک، و زهیدن برابر با بچه آوردن است که کم کم به ریخت زاییدن ساده شده.
زهدان = جای بچه، بچه گاه
زِهراه = واژن، زایش راه

�ز� آغاز برخی از کلمات با معنی های نزدیک.
ز ا:زا
ز ه:زه
ز ن:زن
ز ی:زی
ز در حقیقت زیباست

یارک

زه= بجه، فرزند
زهک = نطفه
زهراه= واژن ویا راه گذر بچه

زهدان در اصل فارسی و از ترکیب دو واژه ( زی ؛ دان ) درست شده که ( زی ) به معنی زندگی و ( دان ) پسوند مکان ورویهم یعنی ( جای زندگی ) است