زهب

لغت نامه دهخدا

زهب. [ زِ ] ( ع اِ ) زُهْبة. پاره ای از مال. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس