زهاوی
لغت نامه دهخدا
زهاوی. [ زَ ] ( اِخ ) جمیل صدقی زهاوی بن ملامحمد فیض. شاعر معروف بغداد که اشعاری هم به فارسی دارد و در جشن هزارساله فردوسی در سنه 1313 هَ. ش. در اوائل مهرماه سال مذکور به تهران آمده بود. درروز یکشنبه بیست و نهم ذی القعده سنه هزار و سیصد و پنجاه و چهار قمری مطابق سوم اسفند 1314 شمسی در بغداد وفات یافت. وی کردی الاصل بوده است و سن او در وقت وفات تقریباً هفتاد و سه سال می شده است. و رجوع به مجله یادگار شماره 9 از سال سوم بقلم آقای عباس اقبال شود. ( از وفیات معاصرین بقلم علامه قزوینی مجله یادگار سال پنجم شماره 1 و 2 ). در معجم المطبوعات آرد:... او راست : 1- الکلم المنظوم. 2- الجاذبیة و تعلیلها. 3- الخیل و سباقها. 4- الفخر الصادق. 5- کتاب الکائنات - انتهی. رجوع به معجم المطبوعات شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید