زهاء

لغت نامه دهخدا

زهاء. [ زَ ] ( ع اِ ) تازگی و شکوفه گیاه. || غوره خرمای زرد و سرخ. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

زهاء. [ زُ ] ( ع اِ ) مقدار. یقال : هم زهاء ماءة؛ یعنی بقدر صداند. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

زهاء : زَها به معنی تازگی و شکوفه . زهاء اسم دختر با ریشه عربی است .

بپرس