زنیر

لغت نامه دهخدا

زنیر. [ زَ ] ( ص ) عاقل و هوشیار و دانا و زیرک. ( ناظم الاطباء ) ( از اشتینگاس ).

زنیر. [ زُن ْ ن َ ] ( ع اِ ) زنار. ( منتهی الارب ) ( آنندراج )( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). رجوع به زنار شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس