زنیان رومی

فرهنگستان زبان و ادب

{Trachyspermum copticum, Ammi copticum, Carum copticum, ajwain} [گیاهان دارویی] گونه ای زنیان به شکل گیاهی یک ساله به ارتفاع 20 تا 50 سانتی متر و معطر و با برگ های 2 تا 3 بار شانه ای و گل های سفید و گل آذین چتری و میوه هایی به طول 2 میلی متر

دانشنامه عمومی

زنیان رومی، اجوان یا نانخواه ( نام علمی: Trachyspermum ammi ) گونه ای زنیان به شکل گیاهی یک ساله به ارتفاع ۲۰ تا ۵۰ سانتی متر و معطر و با برگ های ۲ تا ۳ بار شانه ای و گل های سفید و گل آذین چتری و میوه هایی به طول ۲ میلی متر است. [ ۱]
واژه اژغون در ذیل فرهنگ های فارسی ( رواقی ۱۳۸۱، ص ۱۸۳ ) به نقل از مهذب الاسماء و ترجمه نانخواه، به معنی سیاه دانه ضبط شده است[ ۲]
این گیاه، در زبان لاتین با نام اجوین ( Ajwain ) شناخته می شود که براساس ملاحظات زبان شناسی با تلفظ سیستانی آن یعنی اجغو همتراز و همریشه می باشد.
گیاه زنیان از تیره چتریان جزو پیشرفته ترین گیاهان گلدار نهان دانه اولیه، علفی، یک ساله، بی کرک، ساقه افراشته، چتر با تعداد ۸–۶ انشعاب است. برگ هایی با پهنک منقسم، بریدگی زیاد و نازک، با گل های سفید به صورت چتر مرکب، میوه کوچک و بیضوی است ( نجفی، ۱۳۹۰ ) .
دامنه انتشار، محل رویش این گیاه در ایران، استان های سیستان و بلوچستان، آذربایجان، اصفهان، خوزستان، یزد، فارس، کرمان، کوهستان های ایلام و خراسان است. این گیاه در نواحی مختلف اروپای مرکزی، هندوستان و مصر نیز می روید ( امین، ۱۳۸۳، میرزاوند، ۱۳۷۱ ) .
اسانس روغنی این گیاه دارای اثرات آنتی بیوتیکی علیه بعضی از باکتری های بیماری زا است ( آرورا و کاور، ۲۰۰۷ ) .
در طب سنتی، از زنیان به عنوان ضد نفخ، خلط آور، کاهش دهندهٔ کلسترول خون، اشتهاآور، از بین برنده بوی بد دهان، مسکن دردهای روماتیسمی و رفع ناراحتی های گوارشی استفاده می شود ( زرگری، ۱۳۸۳ ) . این گیاه بواسطه داشتن مقدار قابل توجهی اسانس در دانه، در صنایع داروسازی، بهداشتی یا به عنوان ادویه و نگهدارنده مواد غذایی ترشی جات، بیسکویت و مواد خوراکی دیگر به کار می رود. همچنین از آن به عنوان ضدقارچ پوستی و ضد نزله تنفسی می توان استفاده کرد و درمان امراض ریه و ضد سرماخوردگی، ضد تب و ضد یبوست است. برای بیماری های عصبی نیز مفید محسوب می شود. این گیاه بومی آسیا و ایران می باشد که ترکیبات عمده و مهم اسانس آن تیمول، گاماترپین و پاراسیمن می باشند ( ناگالاکشمی و همکاران، ۲۰۰۰ ) .
گیاه اجغون یکی از مهم ترین گیاهان دارویی منطقه بیرجند محسوب می شود که کشاورزان به تدریج نسبت به کشت آن رجوع کرده اند و سطح زیر کشت آن در حال زیاد شدن است. [ ۳]
عکس زنیان رومی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس