زُنوزی جلالی، فیروز (خرم آباد ۱۳۲۹- تهران 1396ش)
زُنوزی جلالی، فیروز
داستان نویس ایرانی و افسر نیروی دریایی. در ۱۳۴۸ ش به استخدام نیروی دریایی درآمد و با درجۀ ناخدایکمی بازنشسته شد. از ۱۳۶۸ شروع به چاپ آثاری کرد که غالباً ریشه در تجربیات شرکت در جنگ ایران و عراق دارد، مانند مجموعۀ داستان های سال های سرد ( ۱۳۶۸ ش)، خاک و خاکستر (۱۳۶۹ ش)، و روزی که خورشید سوخت (۱۳۷۰ ش). زنوزی جلالی فیلم نامه و نقد ادبی نیز می نویسد. از دیگر آثارش: مردی با کفش های قهوه ای (۱۳۷۳ ش)، برندۀ جایزۀ بیست سال ادبیات داستانی؛ سیاه بمبک ( ۱۳۷۷ ش)؛ رمان مخلوق (۱۳۷۹ ش).
زُنوزی جلالی، فیروز
داستان نویس ایرانی و افسر نیروی دریایی. در ۱۳۴۸ ش به استخدام نیروی دریایی درآمد و با درجۀ ناخدایکمی بازنشسته شد. از ۱۳۶۸ شروع به چاپ آثاری کرد که غالباً ریشه در تجربیات شرکت در جنگ ایران و عراق دارد، مانند مجموعۀ داستان های سال های سرد ( ۱۳۶۸ ش)، خاک و خاکستر (۱۳۶۹ ش)، و روزی که خورشید سوخت (۱۳۷۰ ش). زنوزی جلالی فیلم نامه و نقد ادبی نیز می نویسد. از دیگر آثارش: مردی با کفش های قهوه ای (۱۳۷۳ ش)، برندۀ جایزۀ بیست سال ادبیات داستانی؛ سیاه بمبک ( ۱۳۷۷ ش)؛ رمان مخلوق (۱۳۷۹ ش).
wikijoo: زنوزی_جلالی،_فیروز_(خرم_آباد_۱۳۲۹ش)