زنهارگیر

لغت نامه دهخدا

زنهارگیر. [ زِ ] ( نف مرکب ) امانت دار. گیرنده امانت. کفیل :
سه سالش پدروار از آن گاو شیر
همی داد هشیار زنهارگیر.
فردوسی.
|| آنکه برای کسی امان می گیرد و یا مهلت می گیرد. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس