زنمتان. [زَ ن َ ] ( ع اِ ) دو پوستک دراز را گویند مانند سر پستان که از زیر گلوی گوسفند و بز آویخته می باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). مأخوذ از تازی است. ( ناظم الاطباء ). عربی و تثنیه زنمة، دو گوشوار گوسفندو برهان در اشتباه است ، فارسی نیست. رجوع به ماده زنم و زنمة شود. ( از یادداشتهای بخط مرحوم دهخدا ).
