زنماء

لغت نامه دهخدا

زنماء. [ زَ ] ( ع ص ) مؤنث ازنم. شتر زنمه دار. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به زنمة شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس