زندی

لغت نامه دهخدا

زندی. [ زَ ] ( ص نسبی ) مجوس. زندیق معرب آن. ( فرهنگ رشیدی ). نام طایفه ای است از زردشتی ها و کتابی دارند بنام زند و زندیک و زندیق یعنی قائل به این کتاب. و مانی معروف اولین زندیق بوده. ( از انساب سمعانی ). رجوع به زندیق شود. || منسوب است به زند که از قرای بخارا است. ( از انساب سمعانی ).

گویش مازنی

/zendi/ زانو & زناکار

واژه نامه بختیاریکا

از قرن 8 بزرگترین واحد ایل بختیاری از تیره تبدیل به طایفه گردید. چهارلنگ و هفت لنگ تعریف شد و از آن تاریخ تحولات زیادی در زمینه جغرافیا، تقسیمات بصورت مداوم بوجود آمد. بدین سبب هنوز اجماعی بر روی چارت بختیاری وجود ندارد. برآیند نظریات متعدد از میان کتب و ماخذ شفاهی بدین گونه می باشد. ( تش ) ( ت ) اَورِک؛ ( ط ) دینارانی

پیشنهاد کاربران

زند لک از قوم سرافراز لک . زند یعنی وجب وجب خاک و سرزمین ایران زمین . زند یعنی وطن ، یعنی ایرانی با اصالت .
چون ریشه در این قوم با اصالت دارم
هم نشین سمن و منتظر بارانم
تش نیازی تیره زندی ایل اورک ایل دینارونی ایل بختیاری قوم لر
کریم خان زند لر اورک بختیاری
تیره زندی طایفه اورک ایل دینارونی قوم لر بختیاری
ساکن خوزستان. اصفهان. بختیاری. فارس
نیمی از تیره زندی اورک به خراسان و قم و همدان تبعید شدند
داخل همدان وشهرستان های دیگر زیاد هستیم چون به شیخ های زردشتی یا خوده زردوشتی ها زندیک میگفتن عربا

نام طایفه ایست ازخاندان بزرگ زند که درروستای لجران گرمسار ساکنند.

بپرس