زندگی و عقاید اقای تریسترام شندی

دانشنامه عمومی

زندگی و عقاید آقای تریسترام شندی. زندگی و عقاید آقای تریسترام شندی ( به انگلیسی: The Life and Opinions of Tristram Shandy, Gentleman ) که به اختصار تریسترام شندی نیز خوانده می شود، رمانی است نوشتهٔ لارنس استرن که در ۹ جلد منتشر شده است. دو جلد اول رمان در سال ۱۷۵۹ منتشر شد و جلدهای بعدی طی ۷ سال آینده به چاپ رسیدند. این کتاب داستان زندگی و عقاید نجیب زاده ای به نام تریسترام شندی است. نویسنده در این رمان شیوه ای را به کار می گیرد که ادامهٔ سنت فرانسوا رابله در داستان گویی است. داستان تریسترام شندی پر است از اظهارنظرها و عقاید راوی که به شکلی نامنظم و پراکنده به خواننده ارائه می شوند و نویسنده با کلک بازی های فراوان اصل داستان را مرتب به تأخیر می اندازد. این شیوه در آثار جویس، بی. اس. جانسن و دیوید فاستر والاس نیز ادامه می یابد. [ ۱]
زندگی و عقاید آقای تریسترام شندی را ابراهیم یونسی به فارسی ترجمه کرده و انتشارات نسل قلم در سال ۱۳۷۸ آن را در دو جلد منتشر کرده است. [ ۲]
عکس زندگی و عقاید آقای تریسترام شندیعکس زندگی و عقاید آقای تریسترام شندی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

زندگی و عقاید آقای تریسترام شندی. زندگی و عقاید آقای تِریسْترام شَنْدی (The Life and Opinions of Tristram Shandy Gentleman)
رمانی از لارنس استرن، به زبان انگلیسی، منتشرشده در ۱۷۶۰ ـ ۱۷۶۷. این رمان، که عنوان آن دلیلی است بر این که لاجرم باید داستان تریسترام شندی بازگفته شود، در واقع داستان کسان تریسترام است، از پدر و مادر و عموی او و خدمتکارانشان. به نیمۀ داستان که می رسیم تازه تریسترام، که شوربختی های تولدش از نُه ماه پیش خانواده را دستخوش تعارضاتی کرده است، به دنیا می آید. در ساحت مجموعه ای از عقاید خرافی آزارنده، تریسترام در اواخر کتاب دورۀ کودکی اش را سپری می کند. داستان، یک سر هزلی آشفته وار از عقاید بورژوایی است که مسئلۀ تربیت را چنان جدی می گیرد که کودک به بی راهه کشیده می شود. عمو توبی، دون کیشوت وار به جنگاوری هایش می نازد و خدمتکار صالحش، تریم، نقش سانچو پانزا را دارد. داستان به همه چیز و همه کس با هزل و طنزی سیال می نگرد، و آشفتگی های دستوری و روایی عمدی به آن ویژگی مطبوعی می بخشد. گاه چند صفحۀ سفید، یا صفحاتی سیاه، یا پر از نشانه های موهوم می بینیم. تقلید بی مهابا از مونتنی، رابله و سروانتس به گیرایی رمان می افزاید. این رمان را طلیعۀ سبکی در داستان نویسی می دانند که در نیمۀ دوم قرن ۲۰ رایج شد و به داستان پسامدرن آوازه یافت.

پیشنهاد کاربران

بپرس