زندگی خصوصی


معنی انگلیسی:
privacy

دانشنامه عمومی

زندگی خصوصی (فیلم ۱۹۶۲). زندگی خصوصی ( فرانسوی: Vie privée ، ت.   «Private Life» ) یک فیلم سینمایی در ژانر درام محصول ۱۹۶۲ سینمای فرانسه به کارگردانی لویی مال و بازی بریژیت باردو و مارچلو ماسترویانی است.
ژیل هجده ساله با مادر بیوه خود در سوئیس از وجود یک طبقه فوقانی راحت برخوردار است و از فابیو، شوهر دوست خود خوشش می آید. او راهی پاریس می شود تا مدل و رقصنده شود. به زودی، ژیل توسط یک تهیه کننده فیلم کشف می شود و به یک ستاره بزرگ فیلم تبدیل می شود. فشارها و آزارهای شهرت بر او تأثیر می گذارد و او برای بهبودی به سوئیس برمی گردد. ژیل با فابیو که اکنون طلاق گرفته رابطه دارد. مطبوعات همچنان به تعقیب او ادامه می دهند و این امر منجر به عوارض بیشتری در زندگی خصوصی وی می شود.
عکس زندگی خصوصی (فیلم ۱۹۶۲)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

زندگی خصوصی (privacy)
حق افراد برای در امان بودن از نظارت مخفیانه از طریق ادوات علمی یا هر وسیلۀ دیگر و افشانشدن اطلاعات شخصی اش در بانک های اطلاعاتی رایانه ای به دست اشخاص ناموثق. این حق، که همواره براثر ملاحظات امنیتی، رفاه عمومی (در فعالیت های جنایی)، و دیگر عوامل با پیچیدگی هایی همراه بود، با فناوری های امروزی پیچیده تر هم شده است. امروزه در همۀ کشورهای غربی داده های رایانه ای محافظت می شوند. در ایالات متحده امریکا، قانون زندگی شخصیمصوّب ۱۹۷۴ مقرر می دارد که بانک های اطلاعاتی سرّی غیرمجازند و کارگزاری هایی که با اطلاعات سروکار دارند باید قابل اعتماد بودن آن ها را تضمین و از سوءاستفاده از آن ها جلوگیری کنند، و نباید اطلاعاتی که با هدف مشخصی گردآوری شده اند به منظور دیگری به کار برده شوند. مردم باید بتوانند از اطلاعات گردآوری شده و نحوۀ به کارگیری آن ها مطلع شوند و در صورت لزوم آن ها را تصحیح کنند. به موجب قانون آزادی اطلاعاتمصوّب ۱۹۶۷، شهروندان و سازمان ها حق دارند پرونده های طبقه بندی نشده را بررسی کنند. در انگلستان، به موجب قانون حمایت از داده هامصوب ۱۹۸۴، همۀ مشاغل و سازمان هایی که به گردآوری و پردازش اطلاعات شخص می پردازند باید به ثبت برسند و تابع آیین نامه ای باشند که در این قانون مقرّر شده است. در انگلستان، لایحه ای که برای جلوگیری از تجاوز رسانه ها به زندگی خصوصی تهیه شده بود در ۱۹۸۹ به تصویب نرسید. این قانون امکان اقدام حقوقی برضد انتشار یا تلاش برای انتشار اطلاعات خصوصی بدون رضایت شخص مربوطه را فراهم می کرد. پس از مرگ پرنسس دایانادر ۱۹۹۷، موج جدیدی برای تصویب قانون زندگی خصوصی به راه افتاد. در ایالات متحده، رسانه ها به موجب قانون کار فقط می توانند اطلاعات خصوصی مربوط به کسانی را علنی کنند که، مانند سیاستمداران، هنر پیشگان و ورزشکاران، وارد عرصۀ زندگی عمومی شده باشند.

پیشنهاد کاربران

بپرس