زنده زایی

زنده زایی ( به انگلیسی: Viviparity ) از دو واژۀ لاتین vivus ( زنده ) و parere ( به وجود آوردن ) تشکیل شده و در مجموع به معنی «زنده متولد کردن» است. این اصطلاح هم در جانورشناسی و هم در گیاه شناسی به عنوان یک اصطلاح برای طبقات خاصی از حالات تولید مثل استفاده می شود، هر چند دارای معانی متفاوتی در این دو زمینه است.
در جانورشناسی، زنده زایی اشاره به شکل گیریِ جنین در درون بدنِ والد دارد و در نهایت منجر به تولد نوزاد زنده می شود. «زنده زایی» نقطۀ مقابلِ تولید مثل به روش «تخمگذاری» است که در آن تکامل در خارج از بدن والدین صورت می گیرد. اَشکال مختلفی از این نوع تولید مثل وجود دارد.
در گیاه شناسی، زنده زایی به جوانه زدن بذر یا پیاز هنگامی که هنوز روی گیاه مادری قرار دارند گفته می شود. این پدیده هنگامی رخ می دهد که تعادل هورمونیِ دانه، که هنوز بر روی گیاه مادری قرار دارد، بر هم خورده و خوابِ بذر شکسته شده و جوانه زنی اتفاق می افتد. این رخداد نیز همانند زنده زایی در جانوران نقطۀ مقابلِ جوانه زنیِ دانه یا پیاز جدا شده از گیاهِ مادری است.

زنده زایی (ovoviviparous)
روش تولیدمثل در جانورانی که تخم لقاح یافته درون بدن ماده، برخلاف تخم گذارها، تکوین می یابد و برخلاف بچه زاها، جنین هیچ ماده غذایی از مادر دریافت نمی کند. این روش در برخی بی مهرگان، ماهی ها، و خزندگان مشاهده می شود.