زندرود

لغت نامه دهخدا

زندرود. [ زَ ] ( اِ مرکب ) نام نغمه ای از تار رباب. ( ناظم الاطباء ).

زندرود. [ زَ دَ ] ( اِخ ) در زنده رود بیاید. ( آنندراج ). نام نهر اصبهان. ( منتهی الارب ). رودی به اصفهان گذرد. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). رجوع به زاینده رود، زنده رود و ترجمه محاسن اصفهان شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس