زندخوانی

لغت نامه دهخدا

زندخوانی. [ زَ خوا / خا ] ( حامص مرکب ) زند خواندن. قرائت زند :
مجوسی ملت هندوستانی
چو زردشت آمده در زندخوانی.

نظامی.

نه موبد را زبان زندخوانی
نه مرغان را نشاط پرفشانی.

نظامی.

رجوع به زند و دیگر ترکیبهای آن شود.

پرفشانی