زنخه

لغت نامه دهخدا

( زنخة ) زنخة. [ زَ ن ِ خ َ ] ( ع ص ) شترانی که شکمهای آنها از شدت تشنگی تنگ شده باشد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس