زنجانی، میرزا احمد (نجف ۱۲۸۷ـ تهران ۱۳۶۱ش)
(یا: نجفی زنجانی) خوشنویس ایرانی. فرزند حسین زنجانی بود و در نوشتن نسخ، ثلث، رقاع، کوفی، نستعلیق، شکسته و طغرا تبحر داشت. استاد مسلم خط نسخ و ثلث و آخرین بازماندۀ خوشنویسان دورۀ صفویه و قاجاریه بود که کتیبه نگاری نیز می کرد. خط نسخ و ثلث را نزد میرزا عبدالعلی ثانی یزدی ملقب به اشرف الکتاب و میرزا عبدالجواد محلاتی فرا گرفت و در نستعلیق شاگرد استاد حسن زرین خط بود. از آثار اوست: کتیبۀ مسجد دانشگاه تهران به طول ۲۵۰ متر، کتیبۀ آرامگاه بوعلی در همدان، کتیبۀ مسجد آینه در قم، کتیبۀ در طلای رواق حضرت علی (ع) در نجف، کتیبۀ کتابخانه حرم حضرت علی (ع)، و همچنین کتیبۀ نقرۀ حرم سامرا به خط ثلث. برخی از آثار منتشرشدۀ او نیز عبارت است از مفاتیح الجنان، رسائل آیت الله بروجردی، گنج جواهر دانش و ۳ جلد قرآن که قرآن چاپ امیرکبیر آن مشهور است.
(یا: نجفی زنجانی) خوشنویس ایرانی. فرزند حسین زنجانی بود و در نوشتن نسخ، ثلث، رقاع، کوفی، نستعلیق، شکسته و طغرا تبحر داشت. استاد مسلم خط نسخ و ثلث و آخرین بازماندۀ خوشنویسان دورۀ صفویه و قاجاریه بود که کتیبه نگاری نیز می کرد. خط نسخ و ثلث را نزد میرزا عبدالعلی ثانی یزدی ملقب به اشرف الکتاب و میرزا عبدالجواد محلاتی فرا گرفت و در نستعلیق شاگرد استاد حسن زرین خط بود. از آثار اوست: کتیبۀ مسجد دانشگاه تهران به طول ۲۵۰ متر، کتیبۀ آرامگاه بوعلی در همدان، کتیبۀ مسجد آینه در قم، کتیبۀ در طلای رواق حضرت علی (ع) در نجف، کتیبۀ کتابخانه حرم حضرت علی (ع)، و همچنین کتیبۀ نقرۀ حرم سامرا به خط ثلث. برخی از آثار منتشرشدۀ او نیز عبارت است از مفاتیح الجنان، رسائل آیت الله بروجردی، گنج جواهر دانش و ۳ جلد قرآن که قرآن چاپ امیرکبیر آن مشهور است.