زنجان، استان
23052500-2.jpg
واقع در مرکز شمال غربی ایران. از شمال به آذربایجان شرقی و استان اردبیل، از شمالِ شرقی به گیلان، از شرق به استان قزوین، از جنوب به استان همدان، و از غرب به استان کردستان و آذربایجان غربی محدود است. استان زنجان سرزمینی کوهستانی است که کوه های البرز نواحی شمالی آن و گرۀ کوه های مرکزی و زاگرس جنوب آن را فراگرفته اند. کوه بلقیس، واقع در غرب استان، با ارتفاع ۳,۳۳۲ متر، بلندترین کوه آن است و کوه های سندان داغ، خیرالمسجد، و کوه قیدار از دیگر ارتفاعات مهم آن به شمار می آیند. رودخانۀ قزل اوزن در شمال و غرب، زنجان چای و ابهررود در نواحی مرکزی، و ایجرود و سجاس رود، که همگی ریزابه های قزل اوزن اند، در نواحی جنوبی جریان دارند. اقلیم آن معتدل تا معتدلِ مایل به سرد و از نظر بارندگی جزو نواحی نیمه خشک کشور است. کشاورزی مهم ترین فعالیت اقتصادی استان زنجان است و مهم ترین فرآورده های کشاورزی آن عبارت اند از غلات، برنج، حبوبات، سبزیجات، علوفه، انواع میوه و انگور، و صیفی جات؛ و فرآورده های غذایی، گوشت و شیلات نیز از دیگر اقلام آن محسوب می شوند. این استان در زمینۀ صنعت نیز موقعیت مناسبی دارد و بخشی از فعالیت های صنعتی آن عبارت اند از تولید موادغذایی، چینی آلات، ابزارهای الکتریکی، و هنرهای دستی، نساجی و فرش بافی و از منابع زیرزمینی آن است: آهک، سنگ آهک، نمک، گل سفید، مس، سیلیس، کوارتز، و منگنز. گردشگری نیز بخشی از فعالیت های اقتصادی را به خود اختصاص داده است. استان زنجان با ۹۶۴,۶۰۱ نفر (۱۳۸۵ش) جمعیت از هفت شهرستان و شانزده بخش با مرکزیت اداری شهر زنجان تشکیل شده است و شهرهای مهم آن عبارت اند از خرمدره، ابهر، قیدار، سلطانیه، ماه نشان، و آب بر. در تقسیمات کشوری آبان ۱۳۱۶ش زنجان جزئی از استان یکم بود. در خرداد ۱۳۴۰ش به یکی از شهرستان های استان یکم (گیلان) تبدیل شد و در ۱۳۵۵ همراه با شهرستان قزوین، استان زنجان را تشکیل داد. قزوین در تقسیمات کشوری ۱۳۷۷ش از زنجان جدا شد و زنجان خود مستقلاً استان زنجان را پدید آورد.
23052500-2.jpg
واقع در مرکز شمال غربی ایران. از شمال به آذربایجان شرقی و استان اردبیل، از شمالِ شرقی به گیلان، از شرق به استان قزوین، از جنوب به استان همدان، و از غرب به استان کردستان و آذربایجان غربی محدود است. استان زنجان سرزمینی کوهستانی است که کوه های البرز نواحی شمالی آن و گرۀ کوه های مرکزی و زاگرس جنوب آن را فراگرفته اند. کوه بلقیس، واقع در غرب استان، با ارتفاع ۳,۳۳۲ متر، بلندترین کوه آن است و کوه های سندان داغ، خیرالمسجد، و کوه قیدار از دیگر ارتفاعات مهم آن به شمار می آیند. رودخانۀ قزل اوزن در شمال و غرب، زنجان چای و ابهررود در نواحی مرکزی، و ایجرود و سجاس رود، که همگی ریزابه های قزل اوزن اند، در نواحی جنوبی جریان دارند. اقلیم آن معتدل تا معتدلِ مایل به سرد و از نظر بارندگی جزو نواحی نیمه خشک کشور است. کشاورزی مهم ترین فعالیت اقتصادی استان زنجان است و مهم ترین فرآورده های کشاورزی آن عبارت اند از غلات، برنج، حبوبات، سبزیجات، علوفه، انواع میوه و انگور، و صیفی جات؛ و فرآورده های غذایی، گوشت و شیلات نیز از دیگر اقلام آن محسوب می شوند. این استان در زمینۀ صنعت نیز موقعیت مناسبی دارد و بخشی از فعالیت های صنعتی آن عبارت اند از تولید موادغذایی، چینی آلات، ابزارهای الکتریکی، و هنرهای دستی، نساجی و فرش بافی و از منابع زیرزمینی آن است: آهک، سنگ آهک، نمک، گل سفید، مس، سیلیس، کوارتز، و منگنز. گردشگری نیز بخشی از فعالیت های اقتصادی را به خود اختصاص داده است. استان زنجان با ۹۶۴,۶۰۱ نفر (۱۳۸۵ش) جمعیت از هفت شهرستان و شانزده بخش با مرکزیت اداری شهر زنجان تشکیل شده است و شهرهای مهم آن عبارت اند از خرمدره، ابهر، قیدار، سلطانیه، ماه نشان، و آب بر. در تقسیمات کشوری آبان ۱۳۱۶ش زنجان جزئی از استان یکم بود. در خرداد ۱۳۴۰ش به یکی از شهرستان های استان یکم (گیلان) تبدیل شد و در ۱۳۵۵ همراه با شهرستان قزوین، استان زنجان را تشکیل داد. قزوین در تقسیمات کشوری ۱۳۷۷ش از زنجان جدا شد و زنجان خود مستقلاً استان زنجان را پدید آورد.
wikijoo: زنجان،_استان