زنبا

لغت نامه دهخدا

زنبا. [ زَم ْ ] ( اِ ) نباتی است که در بلاد ری به تابستان می کارند و در اول زمستان می روید بسیار گرم و تند و مصدع و موجب حرارت بدن است به مرتبه ای که خورنده آن از هوای سرد متألم نخواهد شد. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). رجوع به تحفه حکیم مؤمن شود.

فرهنگ فارسی

نباتی است که در بد ری در تابستان می کارند و در اول زمستان می روید بسیار گرم و تند و مصدع موجب حرارت بدن است به . مرتبه که خورنده آن از هوای سرد متالم نخواهد شد .

پیشنهاد کاربران

بپرس