زنان در یونان به نقش و جایگاه آنها که بر اساس موقعیت و ویژگی های زنان باستانی و کنونی در یونان از وقایع رخ داده در تاریخ یونان شکل گرفته است می پردازد. [ ۴] وضعیت زنان یونانی با شروع قرن بیستم دچار مشکل و پیشرفت بیشتری شده است. در سال ۱۹۵۲، آنها حق رای خود را دریافت کردند، [ ۵] که منجر به مشاغل و موقعیت های شغلی آنها در سمت های دولت یونان شد و حتی پس از ازدواج نیز توانستند حق ارث خود را حفظ کنند. [ ۶]
اگرچه اکثر زنان در یونان باستان فاقد حقوق سیاسی و برابر بودند، اما تا عصر باستان از آزادی خاصی برخوردار بودند. [ ۷] همچنین سوابقی از مالکیت زنان در دلفی، گورتین، تسالی، مگارا و اسپارت باستان وجود دارد که معتبرترین شکل مالکیت خصوصی در آن زمان بود. [ ۸] با این حال، پس از عصر باستانی، وضعیت زنان بدتر شد و قوانین مربوط به تفکیک جنسیتی اجرا شد. [ ۷]
زنان در آتن کلاسیک هیچ شخصیت حقوقی نداشتند و تصور می شد که بخشی از اویکو ( خانوار ) به ریاست کیریوس ( صاحب ) مذکر بودند. در جامعه آتن، اصطلاح حقوقی زن را دامار می شناختند، واژه ای که از ریشه به معنای «تسلیم کردن» یا «رام کردن» گرفته شده است. [ ۹]
زنان تا زمان ازدواج تحت قیمومت پدر یا دیگر خویشاوندان مرد بودند. پس از ازدواج، شوهر تبدیل به کیریوس یک زن شد. در حالی که میانگین سن ازدواج برای مردان حدود ۳۰ سال بود، میانگین سنی برای زنان ۱۴ سال بود. این سیستم به عنوان راهی برای اطمینان از اینکه دختران هنگام ازدواج هنوز باکره هستند، اجرا می شد. همچنین این امکان را برای شوهران فراهم می کرد تا انتخاب کنند که شوهر بعدی همسرشان قبل از مرگ او چه کسی خواهد بود. [ ۱۰] از آنجایی که زنان از انجام مراحل قانونی منع شده بودند، کریوها از طرف آنها این کار را انجام می دادند. [ ۱۱]
زنان آتنی حق مالکیت محدودی داشتند و به همین دلیل شهروند کامل به حساب نمی آمدند، زیرا شهروندی و استحقاق حقوق مدنی و سیاسی در رابطه با مالکیت و ابزار زندگی تعریف می شد. [ ۱۲] اگر سرپرست خانواری فوت می کرد که هیچ وارث مردی برای ارث بردن نداشته باشد، در این صورت یک دختر ممکن بود وارث موقت دارایی شود، که به عنوان اپیکلروس ( epikleros ) ( تقریباً به وارث ترجمه شده است ) شناخته می شود. برای اکثر زنان عادی شد که با یکی از اقوام نزدیک پدرش ازدواج کنند. [ ۱۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاگرچه اکثر زنان در یونان باستان فاقد حقوق سیاسی و برابر بودند، اما تا عصر باستان از آزادی خاصی برخوردار بودند. [ ۷] همچنین سوابقی از مالکیت زنان در دلفی، گورتین، تسالی، مگارا و اسپارت باستان وجود دارد که معتبرترین شکل مالکیت خصوصی در آن زمان بود. [ ۸] با این حال، پس از عصر باستانی، وضعیت زنان بدتر شد و قوانین مربوط به تفکیک جنسیتی اجرا شد. [ ۷]
زنان در آتن کلاسیک هیچ شخصیت حقوقی نداشتند و تصور می شد که بخشی از اویکو ( خانوار ) به ریاست کیریوس ( صاحب ) مذکر بودند. در جامعه آتن، اصطلاح حقوقی زن را دامار می شناختند، واژه ای که از ریشه به معنای «تسلیم کردن» یا «رام کردن» گرفته شده است. [ ۹]
زنان تا زمان ازدواج تحت قیمومت پدر یا دیگر خویشاوندان مرد بودند. پس از ازدواج، شوهر تبدیل به کیریوس یک زن شد. در حالی که میانگین سن ازدواج برای مردان حدود ۳۰ سال بود، میانگین سنی برای زنان ۱۴ سال بود. این سیستم به عنوان راهی برای اطمینان از اینکه دختران هنگام ازدواج هنوز باکره هستند، اجرا می شد. همچنین این امکان را برای شوهران فراهم می کرد تا انتخاب کنند که شوهر بعدی همسرشان قبل از مرگ او چه کسی خواهد بود. [ ۱۰] از آنجایی که زنان از انجام مراحل قانونی منع شده بودند، کریوها از طرف آنها این کار را انجام می دادند. [ ۱۱]
زنان آتنی حق مالکیت محدودی داشتند و به همین دلیل شهروند کامل به حساب نمی آمدند، زیرا شهروندی و استحقاق حقوق مدنی و سیاسی در رابطه با مالکیت و ابزار زندگی تعریف می شد. [ ۱۲] اگر سرپرست خانواری فوت می کرد که هیچ وارث مردی برای ارث بردن نداشته باشد، در این صورت یک دختر ممکن بود وارث موقت دارایی شود، که به عنوان اپیکلروس ( epikleros ) ( تقریباً به وارث ترجمه شده است ) شناخته می شود. برای اکثر زنان عادی شد که با یکی از اقوام نزدیک پدرش ازدواج کنند. [ ۱۳]
wiki: زنان در یونان