زنان از ابتدای سفرهای هوایی سبک تر و همچنین با توسعه هواپیماها، هلی کوپترها و سفرهای فضایی در حمل و نقل هوایی مشارکت داشته اند. به زنان خلبان «هواپیما» نیز گفته می شد. زنان از سال ۱۹۰۸ با هواپیماهای مجهز به هواپیما پرواز می کنند. با این حال، قبل از ۱۹۷۰، بیشتر آنها محدود به کار خصوصی یا نقش پشتیبانی در صنعت هواپیمایی بودند. هواپیمایی همچنین به زنان اجازه می داد «در سفرهای بی سابقه به تنهایی سفر کنند». زنانی که در زمینه های مختلف هواپیمایی موفق بوده اند به عنوان مربی برای زنان جوان تر خدمت کرده و به آنها در کارشان کمک می کنند. [ ۱]
طی دو دهه اول پرواز با قدرت، خلبانان زن در حال شکستن رکوردهای سرعت، استقامت و ارتفاع بودند. آنها در مسابقات هوایی در برابر مردان رقابت می کردند و پیروز می شدند و زنان در هر قاره به جز قطب جنوب پرواز را شروع کرده بودند، در نمایش های هوایی، چتر نجات و حتی حمل و نقل مسافران شرکت می کردند. در طول جنگ جهانی دوم، زنان از هر قاره به تلاش های جنگی کمک می کردند و اگرچه پروازهای نظامی آنها بیشتر محدود بود، بسیاری از خلبانان زن با خدمات کمکی پرواز می کردند. در دهه های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰، زنان در درجه اول محدود به خدمت در زمینه های پشتیبانی مانند آموزش شبیه سازی پرواز ، کنترل ترافیک هوایی و به عنوان مهماندار پرواز بودند. از دهه ۱۹۷۰ زنان در بیشتر کشورها مجاز به شرکت در خدمت سربازی بودند.
مشارکت زنان در زمینه هواپیمایی طی سالها افزایش یافته است. تشکیل نود و نه در سال ۱۹۲۹ اولین سازمان برای زنان خلبان بود. اعضای آنها تقریباً هر خلبان زن را در مورد موفقیت انجام داده اند. بعد از اولین مسابقه رسمی هوایی فقط زنان در ایالات متحده طی مسابقات ملی هوایی ۱۹۲۹ شکل گرفت. ۹۹ زن از ۱۱۷ عضو پروانه خلبانی عضو مؤسس نود و نه عضو شدند که به تعداد اعضای آنها نامگذاری شده است. در ایالات متحده، طی سال ۱۹۳۰، حدود ۲۰۰ زن خلبان وجود داشت اما در طی پنج سال بیش از ۷۰۰ نفر خلبان بودند. هفته جهانی زنان هواپیمایی گزارش داده است که پس از سال ۱۹۸۰، افزایش برابری جنسیتی برای زنان خلبان در ایالات متحده راکد بوده است. [ ۲] زنانی که با هواپیمایی تجاری در هند پرواز می کنند، ۲۰٫۶٪ از کل خلبانان را تشکیل می دهند. تعداد جهانی خلبانان هواپیمایی زن ۵٪ است. امروزه، در سراسر جهان زنان به هواپیمایی علاقه مند هستند. در حالی که تعداد کلی خلبانان زن در هواپیمایی افزایش یافته است، درصد آنها ثابت مانده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفطی دو دهه اول پرواز با قدرت، خلبانان زن در حال شکستن رکوردهای سرعت، استقامت و ارتفاع بودند. آنها در مسابقات هوایی در برابر مردان رقابت می کردند و پیروز می شدند و زنان در هر قاره به جز قطب جنوب پرواز را شروع کرده بودند، در نمایش های هوایی، چتر نجات و حتی حمل و نقل مسافران شرکت می کردند. در طول جنگ جهانی دوم، زنان از هر قاره به تلاش های جنگی کمک می کردند و اگرچه پروازهای نظامی آنها بیشتر محدود بود، بسیاری از خلبانان زن با خدمات کمکی پرواز می کردند. در دهه های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰، زنان در درجه اول محدود به خدمت در زمینه های پشتیبانی مانند آموزش شبیه سازی پرواز ، کنترل ترافیک هوایی و به عنوان مهماندار پرواز بودند. از دهه ۱۹۷۰ زنان در بیشتر کشورها مجاز به شرکت در خدمت سربازی بودند.
مشارکت زنان در زمینه هواپیمایی طی سالها افزایش یافته است. تشکیل نود و نه در سال ۱۹۲۹ اولین سازمان برای زنان خلبان بود. اعضای آنها تقریباً هر خلبان زن را در مورد موفقیت انجام داده اند. بعد از اولین مسابقه رسمی هوایی فقط زنان در ایالات متحده طی مسابقات ملی هوایی ۱۹۲۹ شکل گرفت. ۹۹ زن از ۱۱۷ عضو پروانه خلبانی عضو مؤسس نود و نه عضو شدند که به تعداد اعضای آنها نامگذاری شده است. در ایالات متحده، طی سال ۱۹۳۰، حدود ۲۰۰ زن خلبان وجود داشت اما در طی پنج سال بیش از ۷۰۰ نفر خلبان بودند. هفته جهانی زنان هواپیمایی گزارش داده است که پس از سال ۱۹۸۰، افزایش برابری جنسیتی برای زنان خلبان در ایالات متحده راکد بوده است. [ ۲] زنانی که با هواپیمایی تجاری در هند پرواز می کنند، ۲۰٫۶٪ از کل خلبانان را تشکیل می دهند. تعداد جهانی خلبانان هواپیمایی زن ۵٪ است. امروزه، در سراسر جهان زنان به هواپیمایی علاقه مند هستند. در حالی که تعداد کلی خلبانان زن در هواپیمایی افزایش یافته است، درصد آنها ثابت مانده است.
wiki: زنان در هوانوردی