زنان در سوریه بیش از ۴۹٫۴٪ از جمعیت سوریه را تشکیل می دهند، [ ۵] و نه تنها در زندگی روزمره بلکه در زمینه های اجتماعی و سیاسی نیز شرکت کننده فعال هستند. جنگ داخلی سوریه مانع جدیدی برای زنان سوری شده است و آنها را مجبور می کند با خشونت بیشتری روبرو شوند، از جمله تجاوز به عنف در جنگ، و اقدامات سنتی سوء استفاده مانند قتل های ناموسی که در مناطق روستایی و مناطقی توسط تروریست های افراطی صورت می گیرد.
در قرن بیستم، جنبشی برای حقوق زنان در سوریه شکل گرفت، که عمدتاً از زنان دارای تحصیلات عالی بود. [ ۶] در سال ۱۹۱۹، نازک العبید نور الفیه ( نور دمشق ) ، اولین سازمان زنان این شهر را در کنار انتشارات وابسته به همین نام تأسیس کرد. وی پس از جنگ در نبرد میسلون، به عنوان ژنرال افتخاری نیروی زمینی ارتش سوریه شناخته شد و در سال ۱۹۲۲ جمعیت هلال احمر سوریه را تأسیس کرد. [ ۷] در سال ۱۹۲۸، نظیرا زین الدین، فمینیست لبنانی و سوری، یکی از اولین افرادی که قرآن را از دیدگاه فمینیستی مجدداً تفسیر کرد، کتابی را منتشر کرد که محکوم به عمل حجاب یا حجاب اسلامی بود و استدلال می کرد که اسلام مستلزم رفتار زنان با مردان است. [ ۸]
در سال ۱۹۶۳ حزب عربی سوسیالیستی بعث یا همان حزب بعث قدرت را در سوریه به دست گرفت و تعهد برابری کامل بین زن و مرد و همچنین مشارکت کامل در نیروی کار برای زنان را داد. [ ۹]
در سال ۱۹۶۷، زنان سوری یک سازمان شبه دولتی به نام اتحادیه عمومی زنان سوری ( GUSW ) تشکیل دادند، که ائتلافی از انجمن های رفاهی زنان، انجمن های آموزشی و شوراهای داوطلبانه برای دستیابی به فرصت برابر برای زنان در سوریه بود. [ ۹]
سال ۲۰۱۱ آغاز جنگ داخلی سوریه بود، جایی که بسیاری از غیرنظامیان قربانی هدف حملات قرار گرفته در بیمارستان ها، مدارس و زیرساخت ها بودند. برخی از گروه های شورشی افراطی، در درجه اول جبهه النصره و گروه تروریستی داعش، سیاست های سختگیرانه ای را برای محدود کردن آزادی زنان در مناطقی که آنها کنترل می کنند، اعمال کردند. [ ۱۰]
پس از وقوع جنگ داخلی، برخی از زنان سوری به یگان های تیپ زنان در نیروی زمینی سوریه، [ ۱۱] حزب اتحادیه دمکرات[ ۱۲] و دولت اسلامی عراق و شام[ ۱۳] پیوستند و نقش هایی را مانند تک تیراندازها، یگانهای خط مقدم یا پلیس به عهده گرفتند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر قرن بیستم، جنبشی برای حقوق زنان در سوریه شکل گرفت، که عمدتاً از زنان دارای تحصیلات عالی بود. [ ۶] در سال ۱۹۱۹، نازک العبید نور الفیه ( نور دمشق ) ، اولین سازمان زنان این شهر را در کنار انتشارات وابسته به همین نام تأسیس کرد. وی پس از جنگ در نبرد میسلون، به عنوان ژنرال افتخاری نیروی زمینی ارتش سوریه شناخته شد و در سال ۱۹۲۲ جمعیت هلال احمر سوریه را تأسیس کرد. [ ۷] در سال ۱۹۲۸، نظیرا زین الدین، فمینیست لبنانی و سوری، یکی از اولین افرادی که قرآن را از دیدگاه فمینیستی مجدداً تفسیر کرد، کتابی را منتشر کرد که محکوم به عمل حجاب یا حجاب اسلامی بود و استدلال می کرد که اسلام مستلزم رفتار زنان با مردان است. [ ۸]
در سال ۱۹۶۳ حزب عربی سوسیالیستی بعث یا همان حزب بعث قدرت را در سوریه به دست گرفت و تعهد برابری کامل بین زن و مرد و همچنین مشارکت کامل در نیروی کار برای زنان را داد. [ ۹]
در سال ۱۹۶۷، زنان سوری یک سازمان شبه دولتی به نام اتحادیه عمومی زنان سوری ( GUSW ) تشکیل دادند، که ائتلافی از انجمن های رفاهی زنان، انجمن های آموزشی و شوراهای داوطلبانه برای دستیابی به فرصت برابر برای زنان در سوریه بود. [ ۹]
سال ۲۰۱۱ آغاز جنگ داخلی سوریه بود، جایی که بسیاری از غیرنظامیان قربانی هدف حملات قرار گرفته در بیمارستان ها، مدارس و زیرساخت ها بودند. برخی از گروه های شورشی افراطی، در درجه اول جبهه النصره و گروه تروریستی داعش، سیاست های سختگیرانه ای را برای محدود کردن آزادی زنان در مناطقی که آنها کنترل می کنند، اعمال کردند. [ ۱۰]
پس از وقوع جنگ داخلی، برخی از زنان سوری به یگان های تیپ زنان در نیروی زمینی سوریه، [ ۱۱] حزب اتحادیه دمکرات[ ۱۲] و دولت اسلامی عراق و شام[ ۱۳] پیوستند و نقش هایی را مانند تک تیراندازها، یگانهای خط مقدم یا پلیس به عهده گرفتند.
wiki: زنان در سوریه