زنان در اسپانیا

زنان در اسپانیا به نقش زنان در کشور اسپانیا می پردازد. وضعیت زنان در اسپانیا از اولین تاریخ، فرهنگ و هنجارهای اجتماعی این کشور شکل گرفته است. در سراسر اواخر قرن بیستم، اسپانیا از اسپانیای فرانکوئیستی ( ۱۹۳۹–۱۹۷۵ ) ، که طی آن حقوق زنان به شدت محدود شده بود، به جامعه ای دموکراتیک که برابری جنسیتی یک اصل اساسی است، تغییر کرد. به این ترتیب، در طول دهه های گذشته موقعیت زنان در جامعه اسپانیا بسیار بهبود یافته است. تعداد زنان در جمعیت گسترده تر اسپانیا ۹۰۰۰۰۰ نفر از مردان بیشتر است که جمعاً گروهی ۲۴ میلیونی ( تا ژوئیه ۲۰۱۷ ) تخمین زده می شود. [ ۴] کلیسای کاتولیک در اسپانیا تا پیش از ایجاد جدایی کلیسا از دولت در سال ۱۹۷۸ نقش عمده ای را با توجه به دیدگاه های رسمی در مورد نقش زنان در جامعه ایفا می کرد.
در دوران فرانکوئیست، ارزشهای اجتماعی اسپانیایی یک موضع اخلاقی را تدوین کرد که با محدود کردن فرصت های شغلی و ممنوع کردن طلاق، پیشگیری از بارداری و سقط جنین، استانداردهای سفت و سختی را برای تمایلات جنسی زنان ایجاد کرد. [ ۵] بازگشت دموکراسی با تغییرات گسترده ای در وضعیت زنان همراه بود. [ ۵] در دنیای سنتی اسپانیا، زنان به ندرت وارد بازار کار ملی می شدند یا به مشاغل خود ادامه می دادند. [ ۵] در اواخر دهه ۱۹۷۰، حدود ۲۲ درصد از زنان بالغ کشور تا حدودی کمتر از ایتالیا و ایرلند، وارد نیروی کار شده بودند. [ ۵] تا سال ۱۹۸۴ این رقم به ۳۳ درصد افزایش یافت، سطحی که تفاوت چندانی با ایتالیا یا هلند نداشت. [ ۵] زنان هنوز کمتر از یک سوم کل نیروی کار را تشکیل می دادند و در برخی بخش های برجسته مانند بانکداری، این رقم به یک دهم نزدیک تر بود. [ ۵] یک نظرسنجی در سال ۱۹۷۷ نشان داد که وقتی از آنها پرسیده شد که آیا جای یک زن در خانه است در مقایسه با ۲۶٪ در بریتانیا، ۳۰٪ در ایتالیا و ۳۷٪ در فرانسه تنها ۲۲٪ از جوانان اسپانیا موافق آن بودند. [ ۵] مانع اصلی زنان در محل کار، فشار اجتماعی نبود، بلکه عواملی مانند نرخ بالای بیکاری و نبود مشاغل پاره وقت بود. [ ۵] زنان در اواخر دهه ۱۹۷۰ به برابری آموزشی با مردان دست یافتند. [ ۵] در سال ۱۹۸۳، تقریباً ۴۶ درصد از ثبت نام دانشگاه های اسپانیا را زنان تشکیل می دادند که ۳۱ درصد بالاتر از میانیگن در جهان و قابل مقایسه با سایر کشورهای اروپایی بود. [ ۵]