زنان ایرانی دوران میانه از نظر حقوق و جایگاه و… در دوران گوناگون، وضع گوناگونی داشتند.
زنان در دوران غزنویان حضور اجتماعی و سیاسی کمرنگی داشتند. با وجود اینکه آنان خود ترک بودند، کمرنگ تر از دوره های بعدی بوده است که ازجمله علل آن عدم آمادگی مردم ایران و تأثیرپذیری سلطان ها این دوره از قوانین دین اسلام بوده است. ازدواج های متقابل سیاسی بسیار رایج بوده است؛ بدین گونه که فرمانروایان برای آسوده خاطرشدن از جانب حاکمان دیگر، خواهر یا دختر یکدیگر را به نکاح خود در می آوردند.
... [مشاهده متن کامل]
در این دوره مهریه ها و جهیزیه های بسیار مفصل رایج بود. بانوان به طور غیرمستقیم در برخی مسائل سیاسی مانند مسئله جانشینی سلطان ها یا بستن پیمان های صلح و مانند آن نقش داشتند. از موارد دخالت های غیرمستقیم برخی از بانوان درباری از پشت پردهٔ حرمخانه می توان به دخالت های خواهر سلطان محمود غزنوی برای به قدرت رسیدن سلطان مسعود غزنوی اشاره کرد.
در این دوره حرم سراهای حاکمان پر از زنان عقدی، غیرعقدی و کنیزان بود. شماری از آنان که خوشبخت تر و خوش شانس تر بودند، برای خود مقام و منزلتی داشتند و تشکیلات مستقل و مفصل و خدمتکاران مختلف داشتند.
در دوره سلجوقیان بانوانی که به سلطنت و حکومت می رسیدند یا آنانی که مستقیم یا غیرمستقیم در کار حکومت شوهر یا فرزندان خود شریک بودند بسیار است.
در این دوره تعصبات مذهبی دوره غزنوی کم شده بود و زنان آزادی بیشتری داشتند. به ویژه بانوان ترکی که نزدیکی بیشتری با دربار داشتند. از طرف دیگر شمار بانوان ترک وابسته به قبیلهٔ قنق که سلجوقیان نیز از آن بودند زیاد شد بود و در نتیجه تأثیرات سنت های قبیله ای ترکان بیشتر شده بود. در این دوره بانوان ترک کم کم مقام و جاهی را که در وطن قبلی خود در آسیای میانه داشتند، بدست آوردند و در مواردی برخی از آنان به مقامات مهم تری چون سلطانی و حاکمانی رسیدند. در این دوره کم کم بانوان از پس پرده بیرون آمدند و موقعیت خود را در اجتماع پیدا کردند و علت اصلی این شرایط مساعد افزایش نفوذپذیری سنت های قبیله ای و کاهش تظاهر و تعصبات مذهبی بود.
در این دوره با افزایش تسلط ترک ها در امور حکومتی، حضور و نقش بانوان ترک در سیاست نیز بیشتر شد.
مشهورترین زن این دوره ترکان خاتون بود که در امور سیاسی کشور دخالت مستقیم داشت و در سلطنت شوهرش با او شریک بود.
زنان در دوران غزنویان حضور اجتماعی و سیاسی کمرنگی داشتند. با وجود اینکه آنان خود ترک بودند، کمرنگ تر از دوره های بعدی بوده است که ازجمله علل آن عدم آمادگی مردم ایران و تأثیرپذیری سلطان ها این دوره از قوانین دین اسلام بوده است. ازدواج های متقابل سیاسی بسیار رایج بوده است؛ بدین گونه که فرمانروایان برای آسوده خاطرشدن از جانب حاکمان دیگر، خواهر یا دختر یکدیگر را به نکاح خود در می آوردند.
... [مشاهده متن کامل]
در این دوره مهریه ها و جهیزیه های بسیار مفصل رایج بود. بانوان به طور غیرمستقیم در برخی مسائل سیاسی مانند مسئله جانشینی سلطان ها یا بستن پیمان های صلح و مانند آن نقش داشتند. از موارد دخالت های غیرمستقیم برخی از بانوان درباری از پشت پردهٔ حرمخانه می توان به دخالت های خواهر سلطان محمود غزنوی برای به قدرت رسیدن سلطان مسعود غزنوی اشاره کرد.
در این دوره حرم سراهای حاکمان پر از زنان عقدی، غیرعقدی و کنیزان بود. شماری از آنان که خوشبخت تر و خوش شانس تر بودند، برای خود مقام و منزلتی داشتند و تشکیلات مستقل و مفصل و خدمتکاران مختلف داشتند.
در دوره سلجوقیان بانوانی که به سلطنت و حکومت می رسیدند یا آنانی که مستقیم یا غیرمستقیم در کار حکومت شوهر یا فرزندان خود شریک بودند بسیار است.
در این دوره تعصبات مذهبی دوره غزنوی کم شده بود و زنان آزادی بیشتری داشتند. به ویژه بانوان ترکی که نزدیکی بیشتری با دربار داشتند. از طرف دیگر شمار بانوان ترک وابسته به قبیلهٔ قنق که سلجوقیان نیز از آن بودند زیاد شد بود و در نتیجه تأثیرات سنت های قبیله ای ترکان بیشتر شده بود. در این دوره بانوان ترک کم کم مقام و جاهی را که در وطن قبلی خود در آسیای میانه داشتند، بدست آوردند و در مواردی برخی از آنان به مقامات مهم تری چون سلطانی و حاکمانی رسیدند. در این دوره کم کم بانوان از پس پرده بیرون آمدند و موقعیت خود را در اجتماع پیدا کردند و علت اصلی این شرایط مساعد افزایش نفوذپذیری سنت های قبیله ای و کاهش تظاهر و تعصبات مذهبی بود.
در این دوره با افزایش تسلط ترک ها در امور حکومتی، حضور و نقش بانوان ترک در سیاست نیز بیشتر شد.
مشهورترین زن این دوره ترکان خاتون بود که در امور سیاسی کشور دخالت مستقیم داشت و در سلطنت شوهرش با او شریک بود.
