زنار تابی

لغت نامه دهخدا

زنارتابی.[ زُن ْ نا ] ( اِ مرکب ) محل بافتن زنار :
تنت در رگ و ریشه کفری نهاد
که دکان زنارتابی گشاد.
ظهوری ( از آنندراج ).
|| ( حامص مرکب ) عمل زنارتاب. عمل زنارباف.

فرهنگ فارسی

محل بافتن زنار

پیشنهاد کاربران

بپرس