زن و شوهری. [ زَ ن ُ ش َ / شُو هََ ] ( حامص مرکب ) مواصلت. آرامش جفت با جفت. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) : ویرا [ عباسه را ] بتو دهم به زنی ، بگواهی دو کس از موالیان ما بر آن شرط که شما یکدیگر جز اندر مجلس می نبینید و میانتان زن و شوهری نباشد. ( تاریخ بخارا، یادداشت ایضاً ).
