زن جدید یک آرمان فمینیستی بود که در اواخر قرن نوزدهم نمایان شد و در قرن بیستم تأثیر عمیقی داشت. در سال ۱۸۹۴، نویسنده ایرلندی سارا گراند در مقاله ای تأثیرپذیر از واژه "زن جدید" برای اشاره به زنان آزادی که به دنبال تغییر اساسی بودند، استفاده نمود. در جواب، نویسنده انگلیسی اویدا ( ماریا لوئیزا رامه ) از این واژه به عنوان مقاله بعدی استفاده نمود. این واژه اغلب از طرف هنری جیمز، نویسنده بریتانیایی - آمریکایی مرسوم گردید، که از آن برای وصف نمودن رشد تعداد زنان حرفه ای فمینیست، تحصیل کرده و آزاد در اروپا و ایالات متحده استفاده کرد. آزادی تنها یک موضوع مربوط به ذهن نبود. همچنین شامل دگرگونی فیزیکی در فعالیت و البسه می شود، چون فعالیت هایی همچون دوچرخه سواری توانایی زنان را برای تعامل با دنیای بزرگ تر و انفعال تر افزایش می دهد.
... [مشاهده متن کامل]
نویسنده هنری جیمز از غبیل نویسندگانی بود که واژه "زن جدید" را مرسوم نمود، شخصیتی که در قهرمانان رمان هایش پیکر نمایی شد - همچون شخصیت اصلی رمان "دیزی میلر". ( سریال ۱۸۷۸ ) و ایزابل آرچر در " پرتره یک بانو" ( مجموعه تلویزیونی سال ۱۸۸۰–۱۸۸۱ ) . به گفته تاریخدان روث بوردین، واژه زن جدید این بود:
مقصود برای تعریف کردن مهاجران آمریکایی ساکن اروپا این بود که: زنان تاجر و دلنازک، که باآنکه یا شاید به علت اموال غنی آنان روحیه آزادی از خود آشکار می کردند و خلق و خوی داشتند که خود به تنهایی عمل نمایند. واژه «زن جدید» همیشه به زنانی انتساب می شود که بر زندگی خود چه شخصی، چه اجتماعی یا اقتصادی کنترل داشته باشند.
«زن جدید» همچنین نام ساختگی بود که به الا هپورث دیکسون، نویسنده انگلیسی رمان داستان یک زن مدرن داده شد.
گرچه واژه زن جدید به عنوان عضوی از جامعه و نیروی کار در حال تبدیل شدن به یک شرکت انفعال تر در زندگی بود، ولی بیشتر در حال اجرا کردن استقلال خود در ناحیه های خانگی و خصوصی در ادبیات، تئاتر و دیگر نمایش های هنری به تصویر کشیده می شد. نهضت حق رای قرن نوزدهم برای کسب کردن حقوق دموکراتیک زنان، شاخص ترین تأثیر بر زن جدید بود. فرصت های تحصیل و مشغله برای زنان با افزایش شهری و صنعتی شدن کشورهای غربی در حال زیاد شدن بود. نیروی کار «یقه صورتی» به زنان مرتبه ای در ناحیه تجاری و نهادی داد. در سال ۱۸۷۰، زنان در این شغل ها تنها ۶٫۴ درصد از نیروی کار غیرکشاورزی ایالات متحده را تشکیل می دادند. تا سال ۱۹۱۰، این رقم به ۱۰ درصد و بعد از آن به ۱۳٫۳ درصد در سال ۱۹۲۰ افزایش پیدا نمود.
... [مشاهده متن کامل]
نویسنده هنری جیمز از غبیل نویسندگانی بود که واژه "زن جدید" را مرسوم نمود، شخصیتی که در قهرمانان رمان هایش پیکر نمایی شد - همچون شخصیت اصلی رمان "دیزی میلر". ( سریال ۱۸۷۸ ) و ایزابل آرچر در " پرتره یک بانو" ( مجموعه تلویزیونی سال ۱۸۸۰–۱۸۸۱ ) . به گفته تاریخدان روث بوردین، واژه زن جدید این بود:
مقصود برای تعریف کردن مهاجران آمریکایی ساکن اروپا این بود که: زنان تاجر و دلنازک، که باآنکه یا شاید به علت اموال غنی آنان روحیه آزادی از خود آشکار می کردند و خلق و خوی داشتند که خود به تنهایی عمل نمایند. واژه «زن جدید» همیشه به زنانی انتساب می شود که بر زندگی خود چه شخصی، چه اجتماعی یا اقتصادی کنترل داشته باشند.
«زن جدید» همچنین نام ساختگی بود که به الا هپورث دیکسون، نویسنده انگلیسی رمان داستان یک زن مدرن داده شد.
گرچه واژه زن جدید به عنوان عضوی از جامعه و نیروی کار در حال تبدیل شدن به یک شرکت انفعال تر در زندگی بود، ولی بیشتر در حال اجرا کردن استقلال خود در ناحیه های خانگی و خصوصی در ادبیات، تئاتر و دیگر نمایش های هنری به تصویر کشیده می شد. نهضت حق رای قرن نوزدهم برای کسب کردن حقوق دموکراتیک زنان، شاخص ترین تأثیر بر زن جدید بود. فرصت های تحصیل و مشغله برای زنان با افزایش شهری و صنعتی شدن کشورهای غربی در حال زیاد شدن بود. نیروی کار «یقه صورتی» به زنان مرتبه ای در ناحیه تجاری و نهادی داد. در سال ۱۸۷۰، زنان در این شغل ها تنها ۶٫۴ درصد از نیروی کار غیرکشاورزی ایالات متحده را تشکیل می دادند. تا سال ۱۹۱۰، این رقم به ۱۰ درصد و بعد از آن به ۱۳٫۳ درصد در سال ۱۹۲۰ افزایش پیدا نمود.
