زمین تواضع. [ زَ ت َ ض ُ ] ( ص مرکب ) در دو شاهد زیر از سوزنی ظاهراً کنایه از تواضعی سنگین و پروقار است : زمین تواضع، صدریست آسمان همت چو این به حلم و وقار و چو آن به جاه و خطر.
سوزنی.
صدر زمین تواضع و خورشید طلعتی وز طلعت تو تافته خورشید بر زمی.
سوزنی.
فرهنگ فارسی
در دو شاهد زیرا از سوزفی ظاهرا کنایه از تواضعی سنگین و پر وقار است .