زمیت

لغت نامه دهخدا

زمیت. [ زِم ْ می ] ( ع ص ) صاحب وقار و آهسته و بردبار. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). آرامیده. ( دهار ).

زمیت. [ زِم ْ می ] ( ع ص ) بغایت آرامیده. ( دهار ). نیک آهسته و باوقار. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس