زمک
لغت نامه دهخدا
زمک. [ زَ م َ ] ( ع اِ ) خشم. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
زمک. [ زِ م ِ ] ( ع اِ ) بن دم جانور پرنده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). دم غزه مرغ و دم مرغ و بن دم آن. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید