زمهر

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۱(بار)
زَمْهَر» به معنای شدت سرما، یا شدت غضب، یا سرخ شدن چشم، بر اثر خشم، می باشد، و در اینجا منظور همان معنای اول است. در حدیثی آمده است که در جهنم نقطه ای وجود دارد که از شدت سرما اعضای بدن از هم متلاشی می شود.
. از مقابله شمس بدست می‏آید که زمهریر به معنی سرماست یعنی در بهشت حرارت آفتاب و سرما نمی‏بینند. در اقرب گفته «اَزْمَهَرَ الْیَوْمُ: اِشْتَدَّ بَرْدُهُ» یعنی یدیش شدت یافت و نیز گوید: زمهریر سرمای شدید است و گفته‏اند: آن در لغت طیّ یه معنی ماه است که شاعر گوید: قَطَعْتُها وَ الزَّمْهَریرُ ما ظَهَر یعنی ای بسا شبی که تاریکی آن شدید شد از آن گذشتیم حال آنکه ماه در آسمان ظاهر نشده بود. این شعر و این قول در کشاف و تفسیر بیضاوی تیز نقل شده ولی خود آن را سرمای شدید گفته‏اند. طبرسی شدیدترین سرما فرموده جوهری نیز سرمای شدید گفته است ولی قاموس سرمای شدید و ماه ذکر می‏کند. نا گفته نماند: ماه نیز در آیه با شمس مناسب است آن وقت باید گفت: اهل بهشت افتاب و ماه نمی‏بینند ولی ظاهراً منظور حرارت آفتاب و سرماست.