زمنه

لغت نامه دهخدا

( زمنة ) زمنة. [ زُ ن َ ] ( ع مص ) برجای ماندن. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). زمن. ( ناظم الاطباء ). رجوع به زَمَن شود.

زمنة. [ زَ م َ ن َ ] ( ع اِ ) روزگار. زمان. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به زمان و زمن شود.

گویش مازنی

/zemone/ زمانه

پیشنهاد کاربران

بپرس