زمعه

لغت نامه دهخدا

( زمعة ) زمعة. [ زُ ع َ ] ( ع اِ ) پاره ای از گیاه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

زمعة. [ زَ م َ ع َ ] ( ع اِ ) تندی پس سم ستور یا ناخن مانندی است در بند دست گوسپند وآن در هر پای دو تاست گویا مخلوق از پاره شاخ. || موی فروهشته در پس پای گوسپند و آهو یا خرگوش و جز آن. ج ، زَمَع. جج ، زِماع. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ). ج ، زمعات. ( ناظم الاطباء ). رجوع به زمعات شود. || پشته. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تلعة. ( از اقرب الموارد ). || آب راهه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || زمین نشیب ،او هو دون الشعبة و شعبة دون التلعة، او تلعة صغیرةلیس لها سیل قریب. || زمین پست که آب در وی گرد آید. ج ، ازماع. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). || آب راهه کوچک و تنگ. ج ، زَمَع. || واحد زَمَع؛ یعنی یک گره جای برآمدن خوشه انگور. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). رجوع به زمع شود.

زمعة. [ زَ ع َ / زَ م َ ع َ ] ( اِخ ) پدر سوده ام المؤمنین و پدر برادرش عبداﷲ که صحابی است رضی اﷲ عنه و عنها. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

زمعة. [ زَ م َ ع َ ] ( اِخ ) ابن الاسودبن المطلب بن اسد. رجوع به ازوادالرکب و امتاع ج 1 شود.

فرهنگ فارسی

دهی از دهستان حومه بخش اشنویه در شهرستان رضائیه واقع است .

پیشنهاد کاربران

زامات ، زمات ( zamat ) از دو کلمه ساخته شده؛ یکی zam با تلفظ زام یا زم و دیگری آت ( at ) که نشانه جمع بوده. لذا نام زامات ( زمعات ) از دیدگاه والدین به معنای دو تا زم به شکل زم زم ، زمزم بوده و احتمالا یکی از زم ها به زبان تمثیل و نمادین مذکر و دیگری موئنث بوده اند بر اساس بینش و باور بنیادی حکیم قرآنی که کلیه نفوس موجودات زنده نباتی و حیوانی و انسانی ( منجمله غیر زنده ) در آفرینش آغازین یا آسمانی زوجی آفریده شده اند.
...
[مشاهده متن کامل]

Zamat ibn Qeyas ؛ زامات ابن کیاس ( زمعه ابن قیس ) : کیاس مخفف کیاست یعنی منسوب به کیانیان.
ما ایرانیان امروز به ویژه دینداران ما فقط از طریق قرآن و احادیث و روایات با نام ها مواجه هستیم و پیشینیان ما پس از ورود دین اسلام تا به امروز به خود زحمت نداده اند که نگاهی به نام ها با حروف لاتین بیندازند که شاید از آن راه بتوانند به تلفظ های ریشه ای و معنای اصلی آنها که بیشتر فارسی بوده اند، پی ببرند.
پیامبر اکرم دین اسلام خواسته و یا ناخواسته با بیان آیات مربوط به آفرینش موجودات بصورت زوجی، داستان آدم و حوا را بطور نهفته و پنهانی رده نموده که اول توسط موسا و سپس توسط خود وی سروده شده است.