زمعان

لغت نامه دهخدا

زمعان.[ زَ م َ ] ( ع مص ) سبک و شتاب رفتن. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). سبکی و شتابی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). سبکی و شتابیدن. ( از شرح قاموس ). || دیر رفتن. ( تاج المصادر بیهقی ). آهسته و دیر رفتن ( از اضداد است ). ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). رفتن به آهستگی. ( شرح قاموس ). || ثابت بودن بر کاری. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). فعل از «فتح ». ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس