زمانئذ

لغت نامه دهخدا

زمانئذ. [ زَ ن َ ءِ ذِن ْ ] ( ع ق مرکب ) حینئذ. آنگاه. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). در آن زمان. زمانی که. آن وقت. ( ناظم الاطباء ): و زعموا ان ما فی ایدی الناس منه ( ای من الزبرجد ) هو بقسایا ما اخذه القوم زمانئذ من هناک. ( الجماهر بیرونی ، یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).

پیشنهاد کاربران

بپرس