زمان گونه

زمان گونه ( به انگلیسی: Chronospecies ) گونه ای است که از یک الگوی رشد توالی مشتق شده است که شامل تغییرهای پی درپی و یکنواخت از یک شکل اجدادی منقرض شده در مقیاس تکاملی است. توالی تغییرها در نهایت جمعیتی را ایجاد می کند که از نظر فیزیکی، ریخت شناسی و/یا ژنتیکی از اجداد اصلی متمایز است. در طول این تغییر، تنها یک گونه در دودمان در هر نقطه از زمان وجود دارد، برخلاف مواردی که فرگشت واگرا در گونه های معاصر را با نیای مشترک تولید می کند. اصطلاح مربوط به دیرین گونه ( paleospecies یا palaeospecies ) یک گونه منقرض شده را نشان می دهد که تنها با مواد فسیلی شناسایی شده است. این شناسایی متکی بر شباهت های متمایز بین نمونه های فسیلی پیشین و برخی از نوادگان پیشنهادی است، اگرچه رابطه دقیق با گونه های بعدی همیشه تعریف نشده است. به ویژه، دامنه تغییرها در تمام نمونه های فسیلی اولیه از محدوده مشاهده شده که در گونه های بعدی وجود دارد تجاوز نمی کند.
یک دیرین زیرگونه ( paleosubspecies یا palaeosubspecies ) یک زیرگونه منقرض شده را شناسایی می کند که به شکل کنونی فرگشت یافته است. ارتباط با تغییرهای نسبتاً جدید، معمولاً مربوط به دوران پلیستوسن پسین، اغلب به اطلاعات اضافی موجود در مواد زیرفسیلی متکی است. بسیاری از گونه های کنونی از نظر اندازه تغییر کرده اند و بنابراین با تغییرهای آب و هوایی در آخرین عصر یخبندان سازگار شده اند ( به قانون برگمان نگاه کنید ) .