زمان نسبی ترومبوپلاستین ( به انگلیسی: Partial thromboplastin time ) فعالیت مسیر داخلی انعقاد خون و فاکتورهای I, II, V, VIII, IX, X, XI و XII را اندازه میگیرد. طولانی شدن آن در اثر کاهش یا عدم فعالیت این فاکتورها به وجود میآید.
کمبود همه عوامل انعقاد خون ذکر شده در بالا مانند فاکتور VIII در هموفیلی A یا سایر بیماریهای کمبود مادرزادی این فاکتورها مانند هموفیلی B و C ، فون ویلبراند لوپوس ، هپارین و مصرف عوامل انعقادی ( DIC ) موجب افزایش PTT می شوند. کاهش آن به هر دلیل احتمالاً موجب افزایش خطر انعقاد نابجای خون می شود مانند ترومبوآمبولی.
مقدار طبیعی PTT بین 25 تا 39 ثانیه است.
طولانی شدن PT و PTT با هم : کمبود فاکتور X ، V یا II ، کمبود ویتامین k در مراحل دیررس
در صورت مشاهده اختلال در هرکدام از آزمون های PT یا PTT بهتر است آزمون مخلوط سازی هم انجام گیرد . در این روش حجم مساوی از پلاسمای نرمال به پلاسمای بیمار اضافه می شود . چنانچه PT و PTT پس از مخلوط شدن با پلاسمای سالم همچنان غیرطبیعی باشد ، نشانه وجود یک مهارکننده انعقادی ( آنتی بادی ) یا هپارین می باشد .
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکمبود همه عوامل انعقاد خون ذکر شده در بالا مانند فاکتور VIII در هموفیلی A یا سایر بیماریهای کمبود مادرزادی این فاکتورها مانند هموفیلی B و C ، فون ویلبراند لوپوس ، هپارین و مصرف عوامل انعقادی ( DIC ) موجب افزایش PTT می شوند. کاهش آن به هر دلیل احتمالاً موجب افزایش خطر انعقاد نابجای خون می شود مانند ترومبوآمبولی.
مقدار طبیعی PTT بین 25 تا 39 ثانیه است.
طولانی شدن PT و PTT با هم : کمبود فاکتور X ، V یا II ، کمبود ویتامین k در مراحل دیررس
در صورت مشاهده اختلال در هرکدام از آزمون های PT یا PTT بهتر است آزمون مخلوط سازی هم انجام گیرد . در این روش حجم مساوی از پلاسمای نرمال به پلاسمای بیمار اضافه می شود . چنانچه PT و PTT پس از مخلوط شدن با پلاسمای سالم همچنان غیرطبیعی باشد ، نشانه وجود یک مهارکننده انعقادی ( آنتی بادی ) یا هپارین می باشد .
wiki: زمان نسبی ترومبوپلاستین