اروپا شامل هفت منطقه زمانی است ( از یوتی سی ۱:۰۰ - تا یوتی سی ۵:۰۰+ ) ، بدون احتساب زمان تابستانی ( چهار مورد از آنها را می توان بر روی نقشه مشاهده کرد، با یک منطقه غربی که شامل آزور است، و دو منطقه بیشتر شرقی شامل گرجستان، آذربایجان، سرزمین های شرقی روسیه اروپایی و بخش اروپایی قزاقستان ) . اکثر کشورهای اروپایی از زمان تابستانی استفاده می کنند و زمان تابستانی آنها با یکدیگر هماهنگ است. برای جزئیات بیشتر به زمان تابستانی در اروپا مراجعه کنید.
محدوده های زمانی استفاده شده در اروپا به طور قابل توجهی از محدوده های طبقه بندی شده بر اساس طول جغرافیایی که برای مثال در سیستم زمانی دریانوردی از آن استفده می شود متفاوت است. زمین را در تئوری می توان به ۲۴ منطقه زمانی تقسیم کرد که هر کدام ۱۵ درجه طول جغرافیایی دارند. با این حال، به دلیل عوامل جغرافیایی و فرهنگی، تقسیم جهان به طور مساوی عملی نیست، و مناطق زمانی واقعی ممکن است به طور قابل توجهی با مناطقی که صرفاً بر اساس طول جغرافیایی طبقه بندی شده اند، متفاوت باشد. در اروپا، استفاده گسترده از زمان اروپای مرکزی ( CET ) باعث تغییرات عمده در برخی مناطق نسبت به زمان خورشیدی می شود. بر اساس زمان خورشیدی، CET از ۷٫۵ تا ۲۲٫۵ درجه شرقی متغیر است. با این حال، به عنوان مثال، اسپانیا ( تقریباً به طور کامل در نیمکره غربی ) و فرانسه ( تقریباً به طور کامل در غرب ۷٫۵ درجه شرقی، همان طور که در نقشه زیر نشان داده شده است ) باید از نظر تئوری از UTC استفاده کنند، همان طور که قبل از جنگ جهانی دوم استفاده می کردند. [ ۱] نتیجه کلی این تغییر زمان، یک ظهر خورشیدی است که بسیار دیرتر از ساعت ظهر است، و طلوع و غروب خورشید دیرتر از آنچه که در تئوری باید اتفاق بیفتد. کشورهای بنلوکس نیز باید از نظر تئوری از GMT استفاده کنند.
روسیه و بلاروس بین مارس ۲۰۱۱ تا اکتبر ۲۰۱۴ از «زمان دائمی تابستانی» استفاده می کردند. [ ۲] از اکتبر ۲۰۱۴ روسیه از «زمان دائمی زمستانی» استفاده می کند. ایسلند را می توان به عنوان «دفاکتو» در زمان دائمی تابستانی در نظر گرفت، زیرا از سال ۱۹۶۸، علی رغم اینکه بیش از ۱۵ درجه در غرب نصف النهار اصلی قرار دارد، از زمان UTC در تمام سال استفاده می کند؛ بنابراین باید در UTC−۰۱:۰۰ واقع شود، اما ترجیح می دهد به زمان قاره اروپا نزدیک تر بماند، که در نتیجه زمان های قانونی به طور قابل توجهی قبل از زمان محلی خورشیدی است. این امر به دلیل تغییرات گسترده در ساعات نور روز در آن کشور، به طور عملی اهمیت کمی دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمحدوده های زمانی استفاده شده در اروپا به طور قابل توجهی از محدوده های طبقه بندی شده بر اساس طول جغرافیایی که برای مثال در سیستم زمانی دریانوردی از آن استفده می شود متفاوت است. زمین را در تئوری می توان به ۲۴ منطقه زمانی تقسیم کرد که هر کدام ۱۵ درجه طول جغرافیایی دارند. با این حال، به دلیل عوامل جغرافیایی و فرهنگی، تقسیم جهان به طور مساوی عملی نیست، و مناطق زمانی واقعی ممکن است به طور قابل توجهی با مناطقی که صرفاً بر اساس طول جغرافیایی طبقه بندی شده اند، متفاوت باشد. در اروپا، استفاده گسترده از زمان اروپای مرکزی ( CET ) باعث تغییرات عمده در برخی مناطق نسبت به زمان خورشیدی می شود. بر اساس زمان خورشیدی، CET از ۷٫۵ تا ۲۲٫۵ درجه شرقی متغیر است. با این حال، به عنوان مثال، اسپانیا ( تقریباً به طور کامل در نیمکره غربی ) و فرانسه ( تقریباً به طور کامل در غرب ۷٫۵ درجه شرقی، همان طور که در نقشه زیر نشان داده شده است ) باید از نظر تئوری از UTC استفاده کنند، همان طور که قبل از جنگ جهانی دوم استفاده می کردند. [ ۱] نتیجه کلی این تغییر زمان، یک ظهر خورشیدی است که بسیار دیرتر از ساعت ظهر است، و طلوع و غروب خورشید دیرتر از آنچه که در تئوری باید اتفاق بیفتد. کشورهای بنلوکس نیز باید از نظر تئوری از GMT استفاده کنند.
روسیه و بلاروس بین مارس ۲۰۱۱ تا اکتبر ۲۰۱۴ از «زمان دائمی تابستانی» استفاده می کردند. [ ۲] از اکتبر ۲۰۱۴ روسیه از «زمان دائمی زمستانی» استفاده می کند. ایسلند را می توان به عنوان «دفاکتو» در زمان دائمی تابستانی در نظر گرفت، زیرا از سال ۱۹۶۸، علی رغم اینکه بیش از ۱۵ درجه در غرب نصف النهار اصلی قرار دارد، از زمان UTC در تمام سال استفاده می کند؛ بنابراین باید در UTC−۰۱:۰۰ واقع شود، اما ترجیح می دهد به زمان قاره اروپا نزدیک تر بماند، که در نتیجه زمان های قانونی به طور قابل توجهی قبل از زمان محلی خورشیدی است. این امر به دلیل تغییرات گسترده در ساعات نور روز در آن کشور، به طور عملی اهمیت کمی دارد.
wiki: زمان در اروپا