زلوخ

لغت نامه دهخدا

زلوخ. [ زَ ] ( ع ص ) بئر زلوخ ؛ چاه که بر آن هر که رود پایش بلغزد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || ناقة زلوخ ؛ ماده شتر تندرو. ( از اقرب الموارد ). رجوع به زلوج شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس