زلنبور

لغت نامه دهخدا

زلنبور. [ زَ لَم بو ] ( اِخ ) یکی از اولاد پنجگانه ابلیس است که بدانها تفسیر کرده اند قوله تعالی را «اءَفتتخذونه و ذریته اءَولیاء» ( قرآن 50/18 )، و کارش آن است که میان شوی و زن فساد انداخته ، تفریق کند و عیوب زن را برای شوی ظاهر نماید و مطلع گرداند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس