زلط

لغت نامه دهخدا

زلط. [ زَ ] ( ع اِ ) رفتار و شتاب. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || ( مص ) به شتاب رفتن. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || بلعیدن. || برهنه کردن کسی خود را از همه لباسی که در بر دارد. عریان کردن خود. کاملاً لخت شدن. || ( اِمص ) مسکنت و فقر. || ظرافت و پسندیدگی. ( از دزی ج 1 ص 599 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس