زلدوویچ یاکوف

دانشنامه آزاد فارسی

زِلْدوویچ، یاکوف (۱۹۱۴ـ۱۹۸۷)(Zel\'dovich, Yakov)
زِلْدوویچ، یاکوف
متخصص اخترفیزیک روس. در فیزیک هسته ای تخصص داشت. نظریه های کیهان شناسی اش به تعیین دقیق تر فراوانی هلیومدر ستاره های پیرتر انجامید. در مینسک زاده شد و در لنینگراد (سن پترزبورگ فعلی) درس خواند. در ۱۹۳۱، در فرهنگستان علوم اتحاد شوروی آغاز به کار کرد. طی جنگ جهانی دوم به پژوهش در زمینۀ فعالیت های نظامی پرداخت. چندی بعد، در انستیتوی پژوهش کیهانی، وابسته به مؤسسۀ پژوهش های فضایی فرهنگستان علوم اتحاد شوروی، در مسکو، مشغول کار شد. طی دهۀ ۱۹۳۰، درگیر برنامه ای تحقیقاتی با هدف کشف سازوکار اُکسایشنیتروژن در طول انفجار بود. همچنین، دربارۀ واکنش های شیمیایی انفجار، تولید امواج ضربه ای متعاقب آن، و موضوعات مرتبط با دینامیک گازها و انتشار شعله مقالاتی نوشت. در نخستین تحقیقات در زمینۀ سازوکار شکافتطی فرآیند واپاشی پرتوزایاورانیومشرکت داشت. در دهۀ ۱۹۵۰، به کیهان شناسیو موضوعاتی نظیر نابودی کوارکو آشکارسازی نوترینوعلاقه مند شد. در ۱۹۶۷، این نظریه را مطرح کرد که عالم در مراحل ابتدایی پیدایش در همۀ جهت ها یکنواخت بوده، اما این همسانگردیبا انبساط عالم کاهش پیدا کرده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس