زقمه

لغت نامه دهخدا

( زقمة ) زقمة. [ زَ م َ ] ( ع اِ ) طاعون. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || مرة. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس