زفربن الحارث
لغت نامه دهخدا
زفربن الحارث. [ زُ ف َ رِ نِل ْ رِ] ( اِخ ) از حکام عرب و از هواداران عبداﷲبن زبیر بود و با مروانیان مخالفت می نمود، ولی در لشکرکشی عبدالملک به جانب عراق به سال 67 هَ. ق. با وساطت برادرش محمدبن مروان میان زفروعبدالملک مصالحه اتفاق افتاد. رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 2ص 134 و 147 شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید