زغفل

لغت نامه دهخدا

زغفل. [ زَ ف َ ] ( ع اِ ) درختی است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به ماده بعد شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس