زغدب

لغت نامه دهخدا

زغدب. [ زَ دَ ] ( ع اِ ) بانگ سخت. || کفک بسیار. || پیه گداخته و چربش. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس