زغارچه

لغت نامه دهخدا

زغارچه. [ زَ چ َ / چ ِ ] ( اِ مصغر ) گیاهی است بهاری و با سرکه خورند بغایت لذیذ است و آنرا به عربی رجل الغراب خوانند چه شباهتی به پای کلاغ دارد و بیخ آن قولنج را نافع است. ( برهان ) ( آنندراج ). آطریلال و رجل الغراب که مردم تهران قازیاغی گویند و یکی از سبزیهای صحرائی می باشد و از آن پلاوآش و بورانی ترتیب دهند. ( ناظم الاطباء ). قازیاغی. آطریلال. اطریلال. رجل الغراب. ( فرهنگ فارسی معین ). در تداول قزاقی. رجوع به اطریلال شود.

فرهنگ عمید

= غازایاقی

پیشنهاد کاربران

بپرس